Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Mentha spicata & Jacobaea vulgaris

fotò
fotò
Mento-de-jardin

Mentha spicata

Lamiaceae Labiaceae

Àutri noum : Mento-d'Espagno, Baume-verd, Mento-à-espi.

Nom en français : Menthe en épi.

Descripcioun :
La mento-de-jardin, Menta spicata, plantado dins lis ouort, pòu s'escapa dins lou campestre. Es uno bastardo entre la mento-folo e lou mentastre (M. longifolia x M. suavolens) di proun vigourouso mai esterlo. A pres un pau de si dous parènt mai èi mai proche dóu mentastre. Li fueio soun pounchudo au contre d'aquéli dóu segound. A la meno sènso péu, ié dison, de cop que i'a, la subsp. glabrata.

Usanço :
En Auto Tinèio, emé d'aiet e de juvert se fasié "la sauço verdo o sauço enrabiau" (J-L Domenge in LMT, op. cit. p. 59).

Port : Grando erbo
Taio : 40 à 100 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Mentha
Famiho : Lamiaceae
Famiho classico : Labiaceae

Ordre : Lamiales

Coulour de la flour : Roso
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 8 à 12 mm
Flourido : Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Remarco : M. longifolia x M. suavolens
Juliet à setèmbre

Liò : Limas de ribiero - Prado umido - Ermas - Escoumbre e proche dis oustau
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Mentha spicata L., 1753 (= Mentha viridis (L.) L., 1763 )

fotò
fotò
Erbo-de-sant-Jaume

Jacobaea vulgaris

Asteraceae Compositae

Autre noum : Erbo-de-sant-Jaques.

Nom en français : Séneçon jacobée.

Descripcioun :
Planto pulèu grando que trachis, au nostre, dins li prado de basso mountagno. Fai uno enflourejado en pinceloun. Coumpara emé lou seniçoun-di-fueio-de-rouqueto forço coumun e qu'a de bratèio escartado, o emé l'erbo-de-sant-Jaume-bastardo que rèsto en plano e flouris mai tardié.

Usanço :
L'erbo-de-sant-Jaume es uno planto empouisounanto que caup d'alcalouïdo pirolizidinico proun marrit pèr lou fege. En generau li bèsti l'esbrouton pas que recounèisson soun óudour. Lou dangié èi pulèu dins lou fen qu'aqui perd soun óudour, mai pas lis alcalouïdo. Lou mai estounant èi qu'èro utilisa pèr sougna li mau d'estoumac di chivau (sant-Jaume).

Port : Grando erbo
Taio : 40 à 150 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Jacobaea
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Senecioneae

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 15 à 25 mm
Flourido : Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun

Liò : Basso mountagno - Prado umido
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Paleoutemperado
Ref. sc. : Jacobaea vulgaris Gaertn., 1791 (= Senecio jacobaea L., 1755 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
RR
RRR
RR
R
RR
R
RR
R

Mentha spicata & Jacobaea vulgaris

RR
RR
RR
RR
RR
RR
RR
RR

Coumpara Mento-de-jardin emé uno autro planto

fotò

Coumpara Erbo-de-sant-Jaume emé uno autro planto

fotò